Dzięki uprzejmości Centralnej Biblioteki Wojskowej w Warszawie uzyskaliśmy cenne skany map wykonanych przez 12 Kompanię 2. Korpusu Polskich Sił Zbrojnych. Mapy te, otrzymał w latach 90. XX wieku od brytyjskiej wojskowej służby kartograficznej płk. Sobczyński, szef Zarządu Topograficznego WP, który następnie przekazał je do biblioteki. Nowości dzielą się, w przybliżeniu, na trzy grupy: przedruki brytyjskich map Włoch w skali 1:25 000 (głównie północnych Włoch), wykonane w 1945 roku przez 12 Kompanię, mapy specjalne, z dodrukami, oparte na brytyjskich mapach w skali 1:50 000, z okolic Monte Cassino, pochodzące z okresu walk w 1944 roku, oraz inne materiały i szkice powojenne, wykonane prawdopodobnie w związku z planowanym opracowaniem historycznym na temat udziału wojsk polskich w kampanii włoskiej.
Dodatkowo, z własnych zbiorów, dodano do powyższych serii kilkanaście innych map alianckich w skalach 1:25 000 i 1:50 000 pochodzących z tych samych anglo-amerykańskich serii GSGS / AMS, kontynuowanych po II wojnie światowej.
Więcej map brytyjskich i amerykańskich z Włoch udostępnimy jesienią.

Dzięki kolegom ze strony easteurotopo.org udało się uzyskać kolejne skany rosyjskich i radzieckich map w skali 1:84 000, tzw. „dwuwiorstówek”, pochodzących z Biblioteki Kongresu. 231 nowych arkuszy pokrywa częściowo Litwę, Łotwę, Polskę i Ukrainę. Kilkadziesiąt arkuszy pochodzi z oryginalnego Archiwum WIG zdobytego w 1939 roku przez Niemców.
Do końca lata tego roku nie  zanosi się na uzyskanie nowych arkuszy arkuszy tej mapy w zbiorach, prawdopodobnie jednak uda się dodać inne mapy rosyjskie, w różnych skalach.

Ze zbiorów biblioteki Uniwersytetu Illinois udało się uzyskać kilkanaście arkuszy rzadkiej, niemieckiej mapy w skali 1:50 tys, tzn. „Deutsche Karte” z zachodnich terenów Polski. Wszystkie arkusze przeskanowano w rozdzielczości 400 dpi, choć niektóre skany są dość kiepskiej jakości, a na obrazy dobrej jakości przyjdzie chyba trochę poczekać. Prosimy o zwrócenie uwagi, że choć uzyskaliśmy zgodę na udostępnienie tych materiałów w Internecie, uczelnia narzuca pewne ograniczenia (wysokie opłaty licencyjne) za wykorzystanie ich do publikacji (książki, artykuły, itd.). Lista opłat dostępna jest w linku do dokumentu pdf. Link ten znaleźć można również w tekście licencji, w metryczkach wszystkich nowych map.

Dzięki uprzejmości Pracowni Zbiorów Kartograficznych i Reprografii Cyfrowej Wydziału Nauk o Ziemi Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu dodaliśmy ok. 170 arkuszy map WIG w skali 1:25 000. Większość z nich to wydania polskie, kilkanaście arkuszy w wydaniu niemieckim, oraz kilka arkuszy polskich z lat 20., z tzw. „Rejonów”, w cięciu niemieckich Messtischblattów.

Z pewnym opóźnieniem przekazujemy informacje o mapach, które pojawiły się w w Mapsterze już ponad tydzień temu:
- Ze zbiorów instytucji kartograficznych w Nowej Zelandii otrzymaliśmy skany 42 arkuszy map WIG w skali 1:100 000 w rozdzielczości 600 dpi. Są to czarno-białe reprodukcje wykonane z egzemplarzy map, które we wrześniu 1939 zdołano ewakuować na Zachód. Wydano je w 1942 roku w Edynburgu, nakładem Sekcji Wojskowego Instytutu Wydawniczego. Część nakładu trafiło do okupowanej Polski, przewiezione na pokładach „Dakot” lądujących na tajnych, partyzanckich lotniskach, a niewykorzystana większość została po wojnie rozdana uniwersytetom na Zachodzie (jeden komplet arkuszy w zbiorach Biblioteki Narodowej, otrzymał z Instytutu Sikorskiego Bogusław Krassowski).
Mapy te nie różnią się w zasadzie od przedwojennych oryginałów, choć wykonano je inną techniką reprodukcji, a do niektórych arkuszy wydań z lat 20. XX wieku dodano siatkę kilometrową WIG. Warto jednak zwrócić uwagę na datę wydania przedwojennego, gdyż do reprodukcji mogło posłużyć wydanie późniejsze, niż to, które posiadamy w głównym skorowidzu map WIG.
- ze zbiorów biblioteki Uniwersytetu w Indianie, ok. 750 arkuszy radzieckiej mapy w skali 1:50 tys i w rozdzielczości 600 dpi. Częściowo pokrywają się a częściowo uzupełniają wcześniejsze skany z Uniwersytetu w Greifswald.
- Z Biblioteki Kongresu, dzięki kolegom ze strony easteurotopo.org, otrzymaliśmy kolejną porcję ponad 80 „trójwiorstówek”, z czego (nieznaczną) większość stanowią rosyjskie i radzieckie oryginały, a pozostałe arkusze to niemieckie reprinty i przeróbki.
- Kilkanaście planów miast z europejskiej części Rosji, również z Biblioteki Kongresu, wśród nich kilka powojennych planów Moskwy, St. Petersburga i Odessy, być może wyprodukowanych przez CIA, oraz ciekawy, niemiecki plan miasta Stalino na Ukrainie, znanego obecnie pod nazwą „Donieck”.

Ze zbiorów biblioteki Uniwersytetu Wrocławskiego, za pośrednictwem biblioteki cyfrowej, udostępniamy ok. 160 planów miast, głównie ze Śląska. Niestety, ponieważ biblioteki cyfrowe zwykle nie udostępniają materiałów w postaci plików jpg, nie znamy rozdzielczości poszczególnych planów. Zgodnie z informacją uzyskaną z biblioteki, były one skanowane „w rozdzielczości od 300 do 600 dpi”. Wśród nowości jest kilkanaście ciekawych planów mniejszych miejscowości na Śląsku i duża dawka niemieckich planów Wrocławia.
Nowe plany najłatwiej odnaleźć na „Zestawieniach” (listach map) w Mapsterze:

• Plany miast — Europa Środkowa

• Niemcy

• Pozostałe

• 64 arkusze mapy operacyjnej WIG 1:300 000. Część z nich zastępuje skany, które do tej pory mieliśmy w niskiej rozdzielczości (300 dpi). Pozostałe to inne wydania map, które już udostępniamy, lub też zupełnie nowe arkusze (kilka),

• 16 polskich i 4 niemieckie kopie map WIG w skali 1:25 000. Wśród map arkusz z 1938 roku przedstawiający Janową Dolinę. Kto interesuje się Kresami — ten wie. A kto nie wie, może sprawdzić w Internecie,

• 7 arkuszy starszych wydań map WIG w skali 1:25 000, w tym 6 bardzo rzadkich z „Rejonu Bydgoszcz”, oraz jeden (ostatni brakujący) z Rejonu Brześć.

Dodaliśmy kilkadziesiąt map ze zbiorów Zakładu Geografii Uniwersytetu Humboldta w Berlinie. Są to arkusze rosyjskich i radzieckich wiorstówek (1:42 000) i dwuwiorstówek (1:84 000), oraz kilkanaście map w skali 1:25 000. Prosimy pamiętać, że dość dokładne datowanie dotyczy jednak druku mapy, które mogą jednak przedstawiać sytuację nawet o kilkadziesiąt lat starszą. Dotyczy to szczególnie radzieckich jednowiorstówek z Kresów z lat 30. XX wieku, opartych na mapach carskich, polskich mapach WIG w skali 1:100 tyś i informacjach wywiadowczych, a nie na najnowszych pomiarach terenowych.